Вокуниш: Терроризм усулест, ки баъзе гурӯҳҳои муташаккилро барои ноил шудан ба ҳадафҳои худ тавассути зӯроварӣ истифода мебарад. Терроризм дар ҳама шаклҳо ва зуҳуроти он ва дар миқёси худ, аз рӯи ғайриинсонӣ ва бераҳмии худ ба яке аз масъалаҳои мубрами аҳамияти љаҳонӣ табдил ёфтааст. Зуҳури терроризм боиси қурбониҳои азими инсонӣ мегардад, арзишҳои маънавӣ, моддӣ ва фарҳангӣ нобуд мешаванд, ки дар тӯли асрҳо барқарор карда намешаванд. Терроризм, ки дорои мазмуни хеле мураккаб аст, ба амнияти миллии кишвар дар ҳама сатҳҳои он - байнидавлатӣ, давлатӣ, байнимиллӣ, миллӣ, синфӣ ва гурӯҳӣ таъсир мерасонад. Ғайр аз он, терроризми дохилӣ ва байналмилалӣ қобилияти миллатро барои ҳифзи худ, такрористеҳсолкунӣ ва рушди худ халалдор мекунад. Терроризм ба манфиатҳои кишвар дар соҳаи иҷтимоӣ таҳдид мекунад, ки аз таъмини сатҳи баланди зиндагии мардум иборат аст. Бо вайрон кардани системаҳои иқтисодӣ ва сиёсии ҳаёти ҷомеа, терроризм ба ноил шудан ба арзиши олии ҷомеа, ки аз некӯаҳволии худи он иборат аст, халал мерасонад. Ҳадафи терроризм: - зарар расонидан ба дигаргуниҳои демократӣ ва прогрессивии иҷтимоӣ, моликияти ташкилотҳо, муассисаҳо, шахсони алоҳида; - тарсонидани одамон, зӯроварӣ нисбат ба онҳо ва нобудшавии ҷисмонӣ ба манфиати ақидаҳо ва идеологияи реаксияҳои фашистӣ, нажодпарастӣ, анархистӣ, шовинистӣ ё бюрократии ҳарбӣ, инчунин ба даст овардани унсурҳои ҷиноӣ ё ташкилотҳо, гурӯҳҳо, ашхоси аз ҷиҳати моддӣ ё дигар манфиатҳои сарпарастӣ; - номуташаккилӣ ва зарар расонидан ба муносибатҳои муқаррарии байни давлатҳо мебошад. Пешгирии терроризм вазифаи бениҳоят мураккаб аст, зеро ин падида бо сабабҳои зиёди иҷтимоӣ, сиёсӣ, равонӣ, иқтисодӣ, таърихӣ ва дигар сабабҳо ба вуҷуд омадааст. Аз ин рӯ, барои пешгирӣ намудани терроризму экстремизм фаъолиятро ҷоннок намуда, барои таъмини сулҳу субот, оромиву ободии кишвар тамоми имкониятҳоро истифода намоем.
Далер Собиров Мудири шуъбаи кор бо ҷавонони КИ ҲХДТ дар ноҳияи Кӯшониён
