Даврони босаодати соҳибистиқлоли бо амри тақдир насиби миллати тоҷикон гардидааст. Тоҷикистон ватани маҳбуби мост, ки дар он халқҳои гуногунмиллат оромона дар фазои ваҳдатбори он умр ба сар мебаранд. Шукри неъматҳои бузурги рӯзгор, бо лутфу марҳамати худованд миллати тоҷикро аз парокандагию нести эмин нигоҳ дошт, ба роҳи равшану пирузиҳо ҳидоят намуданд ва ин сарнавиштро ба дасти Пешвои миллатамон супориданд! азму талошҳои ватандӯстонаи роҳбари муаззами миллат моро ба некрузи расонид. Халкҳои давлати арҷманди мо, таҳти сиёсати ин абармарди тавонову некном муттаҳид гардида, ба хотири наслҳои дигар давлати бузурги тоҷиконро месозанд. Аҷиб аст, ки дар ҷомеа афроде низ ёфт мешавад, ки аз фазои орому осудаи кишвар ношукри менамоянд ва ба номи Тоҷикистон маломату бухтонҳои пучу беасос мегуянд. Филми “Бешарафӣ” бори дигар чеҳраи нопоку касифонаи М.Садриддинро иньикос намуд. Сокинони кишварамон аз сиришти разилонаи ин бешараф огоҳ гардиданд. Маьлум гардид, ки дар мулки бегона барои дарёфти кути лоямут ба пасти расида, арзишҳои милливу суннатии тоҷиконро зери по гузоштааст. Аслан шараф моли асилзодаҳост ва бадзот аз ин мерос бархурдор нест!
Д.Шукруллозода, муовини раиси ноҳияи Кӯшониён
