Қисмати 7-уми филми ҳуҷҷатии “Хиёнат” ва “Бешарафӣ”, ки тариқи шабакаи телевизиони пахш гардида, оид ба Муҳаммадиқболи Садриддин сафи иғвою дасисаҳост. Чеҳраи аслии ин хоини бешарафу беномус боз дошта шуд. Мақсади асосиашон мансабталошию ноором сохтани вазъи сиёсии кишвари азизамон мебошад. Мо огоҳ гардидем, ки бори каҷ ба манзил намерасад ва ин бешарафон аз номи поки дини Ислом сухан мегӯянд ва аз ахлоқу сунатҳо. Онҳо гӯё, ки адолатро ҷорӣ мекарда бошанд. Аз як одаме, ки саводи синфи 5-ро дорад чӣ хел одамиятро интизор шудан аст. Муҳаммадиқболи Садриддин, бо роҳбарии хоини наҳзатиён Кабирӣ бо суханҳои беасосу сафсатаҳои хоини миллат, ки дар шабакаҳои умумиҷаҳонь паҳн мекунанд ягон асос надорад. Сохти давлатдории мо ва роҳҳои пешгирифтаи Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, дар соҳаи инкишофи ҳамаҷонибаи мамлакат хабардор карда ва мардуми моро фиреб карда наметавонанд.
Давлатзода М.Д, менеҷери сохтори госпиталии
ноҳияи Кӯшониён
