Паёми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ҳамчун ҳуҷҷати муҳими барномавӣ, сиёсию ҳуқуқӣ, иқтисодию иҷтимоӣ ва фарҳангӣ буда, ифодакунандаи нуқтаи назари Сарвари давлат ба рушду таҳкими соҳаҳои гуногуни хоҷагии халқи мамлакат арзёбӣ мегардад.

  Мо занону бонувон аз дастгириҳои пайвастаи Сарвари давлат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сипосгузорӣ намуда, кӯшиш ба харҷ медиҳем, ки ба бовариву эътиқоди Пешвои миллат сазовор бошем. Дастури Сарвари давлат, вобаста ба роҳандозӣ гардидани қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба “Стратегияи миллии фаъолгардонии нақши занон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои солҳои 2021-2030” дастгирии навбатии занону духтарони кишвар мебошад.

        Қисмати 7-уми филми ҳуҷҷатии “Хиёнат” ва “Бешарафӣ”, ки тариқи шабакаи телевизиони пахш гардида, оид ба Муҳаммадиқболи Садриддин сафи иғвою дасисаҳост. Чеҳраи аслии ин хоини бешарафу беномус боз дошта шуд. Мақсади асосиашон мансабталошию ноором сохтани вазъи сиёсии кишвари азизамон мебошад. Мо огоҳ гардидем, ки бори каҷ ба манзил намерасад ва ин бешарафон аз номи поки дини Ислом сухан мегӯянд ва аз ахлоқу сунатҳо. Онҳо гӯё, ки адолатро ҷорӣ мекарда бошанд.

    Имрӯзҳо, дар даврони басо пурошӯб, бархурди тамадунҳо қарор дорем. Ин аст, ки омилҳои зиёди номатлуб аз қабили экстремизм терроризм ва ифродгароӣ ба осоиш ва амнияти тамоми кишварҳои ҷаҳон, аз ҷумла кишвари мо низ халали ҷиддӣ ворид карда метавонад.Тамошои филми мустанади «Бешарафӣ” ба ҷуз хиёнат ба миллату Ватан ва дини поки Ислом дигар чиро маънидод мекунад? худ шоҳид шудем, ки одамизод агарчи махлуқи бошуур аст, вақте фирефтаи нафс шуд, чӣ корҳоеро ба сомон мерасонидааст.