Муҳиддин Кабирӣ магар фаромӯш кардааст, ки сар кардаи ҷанги бародаркушу таҳлили Тоҷикистон ҳамон «исломгароён» набуданд, ки ҳангоми фаъолияти ТЭТ ҲН чӣ навгониҳое барои беҳбудии халҷ чӣ корҳо ба субот расониданд. Баъди ба имзо расидани сулҳ ва ваҳдату ягонагӣ, ба онҳо бовар карда вазифаҳои гуногунро супориданд.

    Имрӯз, дар толори маҷлисгоҳи мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳия, баъд аз ҷаласаи кории назди раиси ноҳия, ба раисони ҷамоатҳои шаҳраку деҳоти Навбаҳор, Ориён, Бустонқалъа ва Меҳнатободи ноҳия, ҷиҳати иҷро гардидани нақшаи дурнамои ҷамъоварии пахта ва нақшаи даъвати тирамоҳии шаҳрвандон ба хизмати ҳарбӣ, дар ҷамоатҳои вобаста, аз тарафи раиси ноҳия Сипоснома ва туҳфаҳои арзишманд супорида шуд.

   Бо мақсади пешгирӣ аз паҳншавии бемории навъи Каронавирус ва беҳтар гардонидани ҳолати санитарӣ эпидемиологӣ, аз тарафи кормандони Маркази дезинфексияи профилактикии ноҳия, тамоми ташкилоту идораҳои ноҳия безарар гардонида шуданд.

   Таърих гувоҳ аст, ки замоне халқи тоҷик, дар ватанаш беватан буд, гуреза буд, сарсону саргардон, гушнаю ташнаю дар ба дар буд, дар вуҷудаш тарс дошт. Тарс аз марг, аз гушнагӣ, тарс барои аз даст додани фарзанд дошт. Бародар хуни бародар мерезонду падар бо писар душман буд ва модаре аз фарзандаш ҷудо.