Дар асоси нақша-чорабиниҳои мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳияи Кӯшониён, оид ба иҷрои дастуру супоришҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, ки дар Паёми навбатии Пешвои муаззами миллат дарҷ гардидаанд, аз тарафи роҳбарияти ноҳия бо сокинони Ҷамоати деҳоти С.Истиқлол вохӯри баргузор гардид.

       Қобили қайд аст, ки омодагӣ ба ҳолатҳои фавқулоддаи хусусияти табиӣ ва техногенӣ яке аз вазифаҳои аввалиндараҷа ба ҳисоб рафта, тамоми табақаҳои аҳолӣ аз ҳайати роҳбарикунанда то дигар табақаҳои поёнии ҷамъият дар соҳаи мудофиаи гражданӣ омӯзонида мешаванд.

      “Хизматчиёни давлатӣ ва тамоми шаҳрвандони мамлакатро даъват менамоям, ки дар роҳи пешрафти Ватани азизамон боз ҳам сарҷамъу муттаҳид бошем, то ин ки мо ҳама якҷо кишвари азизу муқаддасамонро ба як сарзамини обод ва ҳамқадами ҷаҳони муосир табдил диҳем”.

    “Тарбияи ҷавонон дар рӯҳияи ҳисси баланди миллӣ, ватандӯстиву ватанпарварӣ, омӯхтани илму ҳунарҳои муосир, аз таъсири ақидаву равияҳои бегонаи ифротпарастӣ эмин доштани онҳо ва умуман мубориза бар зидди ифротгароӣ низ аз ҷумлаи самтҳои муҳимми фаъолияти ҳаррӯзаи роҳбарону масъулон, фаъолону аҳли зиё, падару модарон ва дар маҷмӯъ, аҳли ҷомеа мебошад”.